Ζωηρά παιδιά - Δυσκολίες προσαρμογής

Τι σημαίνει ζωηρό παιδί; Όλα τα νήπια είναι δραστήρια και θέλουν να βρίσκονται διαρκώς σε κίνηση αλλά το ζωηρό παιδί είναι αυτό που θα βάλει στόχο κάτι ακραίο και ίσως επικίνδυνο. Οι αρνήσεις του είναι πολύ πιο έντονες και συχνές, από άλλα παιδάκια της ηλικίας του, τα ξεσπάσματά του διαρκούν περισσότερο και χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ένταση ενώ διαθέτει παραπάνω δόσεις επιμονής και πείσματος. 
 
Η Οριοθέτηση του ζωηρού παιδιού από τους γονείς είναι δύσκολη υπόθεση και για αυτό το λόγο :
  • Χρειάζεται να είστε ξεκάθαροι και συνεπείς
  • Τα παιδιά, αλλά κυρίως τα ζωηρά παιδιά, έχουν ανάγκη από ξεκάθαρους κανόνες και από συγκεκριμένα όρια, από τα οποία φροντίστε να μην αποκλίνετε. 
  • Προσπαθήστε να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες
  • Οι αλλαγές που φαίνονται σε έναν ενήλικα αυτονόητες και απλές, όπως να φύγετε από το σπίτι ή να πέσετε για ύπνο, μπορεί να είναι δύσκολες για ένα ζωηρό παιδί. Έχοντας αυτό κατά νου φροντίστε να μην έχετε υπερβολικές απαιτήσεις από το μικρό σας
  • Ενημερώστε το για όσα θα ακολουθήσουν,
Συνήθως τα παιδιά αγχώνονται αν δεν γνωρίζουν τι θα συμβεί στη συνέχεια (π.χ. πού θα πάνε όταν φύγετε από το σπίτι). Ένα ζωηρό παιδί έχει ανάγκη να ακούσει με περισσότερες λεπτομέρειες το πρόγραμμα που ακολουθεί. 
π.χ Αν θέλετε να φύγετε από την παιδική χαρά, θα χρειαστεί να του εξηγήσετε αναλυτικά πώς θα περάσουν οι επόμενες ώρες («θα μπούμε στο αυτοκίνητο, θα πάμε σπίτι, θα συναντήσουμε τον μπαμπά μέχρι και θα φάμε μακαρόνια όλοι μαζί»). Φροντίστε να υπενθυμίσετε κάποια δραστηριότητα ή υποχρέωση κατά τη διάρκεια της ημέρας γιατί δεν σημαίνει ότι το νήπιο θα θυμάται τι πρέπει να κάνετε το βράδυ αν του το ανακοινώσετε το πρωί. (Σε μικρότερα παιδιά βοηθητικές μπορεί να είναι και οι εικόνες ή οι φωτογραφίες, όπως φωτογραφίες των συγγενών που πρόκειται να σας επισκεφθούν, ζωγραφιές με όσα πρέπει να κάνει για να πέσει για ύπνο κ.λπ.)   
 
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ , ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ για τα παιδιά μας  (Διατηρήστε τη φυσική επαφή)
Μπορεί τα νήπια να προχωρούν με γοργά βήματα προς την ανεξαρτησία, αλλά έχουν μεγάλη ανάγκη να νιώθουν ότι βρίσκεστε εκεί για αυτά, να σας εμπιστεύονται και να απολαμβάνουν την αγκαλιά σας πριν κοιμηθούν ή την παρέα σας όσο παίζουν, δημιουργήστε ένα θετικό περιβάλλον. Το ζωηρό παιδί σας πιθανόν να θέλει να τα κάνει όλα μόνο του. Εσείς δώστε του την ευκαιρία να βάλει τα παπούτσια του, να βάλει το χυμό στο ποτηράκι του ή να χρησιμοποιήσει πιρούνι για να φάει και μην προβληματίζεστε τόσο για το αν θα λερώσει το τραπεζομάντηλο ή τα ρούχα του. Είναι πιο σημαντικό να καλλιεργήσετε την ανεξαρτησία και τη συνεργασία. Μετατρέψτε, ακόμα το σπίτι σας σε ένα χώρο φιλικό για παιδιά. 
Περιορίστε τα επικίνδυνα μέρη:
  • Αν το ζωηρό μικρό σας δεν μπορεί να κάτσει ήσυχα στο τραπέζι, επιλέξτε με προσοχή το εστιατόριο που θα πάτε ή προτιμήστε ένα πικνικ όσο το επιτρέπει ακόμα ο καιρός έξω. 
  • Αν θέλει χρόνο για να γνωρίσει νέους ανθρώπους αποφύγετε να το πιέζετε να είναι κατευθείαν φιλικό μαζί τους. 
  • Και αν βρεθείτε σε μια κατάσταση που μπορεί να το διεγείρει, όπως ένα μεγάλο παιδικό πάρτι, μην ντραπείτε να φύγετε εγκαίρως πριν το μικρό σας τα χάσει
Αναγνωρίστε τα συναισθήματά του
  • Εξηγήστε στο μικρό σας ποιοι είναι οι λόγοι που το κάνουν να ξεσπάει και ότι δεν είναι ο μόνος άνθρωπος που καταβάλλεται από δύσκολα συναισθήματα. Ακόμα και αν λόγω της ηλικίας δεν μπορεί να μάθει όσα του λέτε, συνεχίστε να του εξηγείτε. Παρόλο που είναι δύσκολο να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους βάσει λογικών εξηγήσεων, το να αναγνωρίσετε τα συναισθήματά του και να μιλήσετε για αυτά θα σας μάθει, αν όχι φυσικά να ταυτίζεστε μαζί του αλλά να το κατανοείτε
  • Επιβραβεύστε την καλή συμπεριφορά.
  • Ενθαρρύνετε τις προσπάθειές του στέλνοντας θετικά μηνύματα
  • Αποφύγετε να βάζετε ταμπέλες (Χαρακτηρίζουν ανθρώπους κ όχι συμπεριφορές)
  • Είναι πολύ σημαντικό να είστε προσεκτικοί στο πώς περιγράφετε το μικρό σας. Το μικρό σας δεν απλά ένα άγριο, πεισματάρικο και κλαψιάρικο παιδί, που σε εξουθενώνει αλλά ένα παιδί ζωηρό, γεμάτο ενέργεια, επίμονο και ευαίσθητο. Συνεπώς προτιμήστε τους θετικούς χαρακτηρισμούς όταν μιλάτε για το παιδί σας σε τρίτους. Με αυτόν τον τρόπο, εστιάζοντας τα θετικά, το μικρό σας θα θέλει να μάθει να συμπεριφέρεται σωστά. Υπάρχει μεγάλη διαφορά να λέει «είχα πολύ ενέργεια σήμερα» αντί «ήμουν πολύ καλό παιδί». 
Συμβουλευτείτε έναν ειδικό αν το παιδί σας συνεχίζει να είναι ζωηρό και να σας προβληματίζει.
Η εκδήλωση της Δ.Ε.Π./Υ. στα αγόρια και στα κορίτσια μπορεί να είναι ένας λόγος. Σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα από τον ελλαδικό χώρο, υποστηρίζουν την άποψη ότι οι αντιλήψεις των φορέων κοινωνικοποίησης σχετικά με την προσδοκώμενη συμπεριφορά αγοριών και κοριτσιών ενδέχεται να οδηγούν σε πρακτικές κοινωνικοποίησης οι οποίες διευκολύνουν τα κορίτσια με ΔΕΠ/Υ να ασκούν μεγαλύτερο αυτοέλεγχο, με αποτέλεσμα την περιορισμένη εκδήλωση των εξωτερικευμένων συμπτωμάτων της διαταραχής, και –επομένως – την υποδιάγνωση της ΔΕΠ/Υ στα κορίτσια.Ακόμη και λίγες συναντήσεις των γονέων με έναν ειδικό μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.
 
Η   Συμβουλευτική-Εκπαίδευση Γονέων έχει ως στόχο:
  • Τη βελτίωση της συμπεριφοράς στο σπίτι
  • Την Ενημέρωση για τη φύση του προβλήματος
  • Την  Ανάπτυξη δεξιοτήτων και ανακάλυψη τρόπων, που θα βοηθήσουν να 
  • αντεπεξέλθουν στα προβλήματα της καθημερινότητας
Ακόμη η καταλληλότητα του εκπαιδευτικού πλαισίου είναι καθοριστικής σημασίας για την πορεία και εξέλιξη της διαταραχής. Ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από: 
  • Σταθερότητα
  • Να είναι σωστά δομημένο
  • Ευελιξία
  • Να φροντίζει για την Ευαισθητοποίηση-Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών