Μορφές κακοποίησης και παραμέλησης των παιδιών
Η έννοια της κακοποίησης –παραμέλησης περιλαμβάνει κάθε πρόκληση διαταραχής σωματικής, νοητικής, συναισθηματικής ή κοινωνικής από ενήλικες που έχουν την ευθύνη φροντίδας ενός παιδιού σε οικογενειακό ή ευρύτερο κοινωνικό-εκπαιδευτικό περιβάλλον.
Σωματική κακοποίηση: περιλαμβάνει κάθε είδους τραυματισμούς-κακώσεις που δεν οφείλονται σε ατυχήματα. Μπορούν να είναι διαφορετικής βαρύτητας και σοβαρότητας και αναφέρονται σε όλο το ηλικιακό φάσμα της παιδικής ηλικίας.
Ψυχολογική κακοποίηση : περιλαμβάνει πράξεις και συμπεριφορές που έχουν ως βάση απόρριψη, εκμετάλλευση, εκφοβισμό, απομόνωση, καθώς και πράξεις κοινωνικού αποκλεισμού.
Παραμέληση : Ορίζεται ως η ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα ιατρικής φροντίδας, διατροφής, ένδυσης, στέγασης, σχολικής φοίτησης, εποπτείας των παιδιών που έχει ως αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία και η ανάπτυξή του.
Ανεπάρκεια αύξησης-δυστροφία μη οργανικής αιτιολογίας : Περιγράφεται ως η κατάσταση όπου το βάρος σώματος ενός παιδιού βρίσκεται κάτω από τα φυσιολογικά για την ηλικία του όρια, χωρίς να υπάρχει οργανική νόσος.
Μη τυχαία δηλητηρίαση: H εσκεμμένη χορήγηση τοξικής ουσίας σε ένα παιδί με στόχο την πρόκληση βλάβης. Συχνά ταυτίζεται με το ονομαζόμενο Σύνδρομο Münchausen δι΄ αντιπροσώπου, που αναφέρεται σε περιπτώσεις γονέων που κατασκευάζουν ψευδώς ένα ιατρικό πρόβλημα στο παιδί τους.
Σύνδρομο του αμέτοχου θεατή: προσδιορίζεται ως η έκθεση του παιδιού για αρκετό διάστημα σε ποικίλες μορφές ενδοοικογενειακής βίας χωρίς το ίδιο να υπόκειται σε σωματικές κακώσεις. Η λεκτική βία είναι η πιο συνηθισμένη μορφή.
Σεξουαλική παραβίαση-Αιμομιξία : θεωρείται η συμμετοχή ή η έκθεση παιδιών και εφήβων σε πράξεις με σεξουαλικό περιεχόμενο από ενήλικα που συνήθως έχει σχέση οικειότητας ή φροντίδας με το παιδί.
Παιδική εργασία : θεωρείται μια μορφή παραμέλησης , κακοποίησης αλλά και οικονομικής εκμετάλλευσης που συνήθως αναστέλλει και επηρεάζει τα δικαιώματα του για φοίτηση , ψυχαγωγία και ανάπαυση.